فناوری اطلاعات مجموعه ابزارها و روش هايی است كه داده‌ها را در اشكال مختلف جمع‌آوری، ذخيره و پردازش كرده و امكان بازيابی، پردازش مجدد و توزيع آنها را به عنوان اطلاعات فراهم مي‌سازد.
فناوری اطلاعات در صنعت، بازرگانی، كشاورزی و خدمات به طوركلی به عنوان ابزار توانمندساز، كاربردهای متنوعي در راستای تعميق فعاليت‌های حوزه تحقيقات و نيز خودكارسازی عمليات و ارتقای سطح بهره‌وری سازمان را عهده دار است. در حوزه تحقيقات اين فناوری، تأمين اطلاعات مورد نياز را به سرعت و در طبقه‌بندی‌های مورد نياز محقق و در اختيار قرار مي‌دهد و به موازات آن، امكان شبيه‌سازی و آزمون تجارب مجازی را با سرعت بالا و هزينه بسيار پايين ايجاد میكند. درحوزه اجرا نيز اين فناوری، خودكارسازی عمليات را متناسب با درجه نياز و آمادگی سازمانی امكان پذير میسازد.
براساس شناخت نيازمندیهای بازار در حوزه سيستم‌های كاربردی، راهكارهای پايه قابل ارائه به شرح موارد چهارگانه ذيل مي‌باشند. ضمناً با توجه به طبقه بندی مشتريان براساس ماهيت فعاليت آنان، استقرار راهكارهای تخصصي ويژه هر طيف از مشتريان از طريق به كارگيری يك يا تركيبي از راهكارهای پايه ارائه شده در سطوح زير ميسر خواهد بود:
- سطح نخست: استقرار راهکار محاسبه بهاي تمام شده (RayCOST)
در اين سطح، سازمان با استقرار سيستم هاي عملياتي و اطلاعاتي مرتبط با حوزه اصلي فعاليتِ خود در رابطه با توليد كالا يا خدمات و هم چنين استقرار سيستم هاي پشتيبان حوزه مالي و اداري، امكان محاسبه و بازيابي اطلاعات بهاي تمام شده محصولات و خدمات خود را به صورت مرحله اي و نهايي فراهم مي سازد.
- سطح دوم : استقرار راهکار اطلاعات مديريت (RayMIS)
در اين سطح، سازمان با استقرار تدريجی كليه سيستم‌های عملياتی و اطلاعاتی حول چهار موجوديت اصلی نيروی انسانی، ماشين آلات و تجهيزات، مواد و توليد و نهايتاٌ امور مالی و سپس سازمان‌دهی و استقرار سيستم‌های گزارش‌دهی به مديريت و نيز استقرار سيستم‌های پشتيبان تصميم‌گيری و تبادل اطلاعات با مديريت كلان سازمان، نظام اطلاعات مديريت را عمدتاٌ با حفظ ساختارهای موجود سازمانی خود ايجاد مي‌كند.
- سطح سوم : استقرار راهكار (RayWFE)
از آن جايی كه اتخاذ رويكرد ERP تغييری بنيادی در رويكرد مديريتی در خصوص استفاده از فناوری اطلاعات جهت اداره مناسب سازمان است، لذا در بسياری موارد اين تغيير روش شديد، شانس موفقيت پروژه را در صورت فقدان پيش نيازها به شدت كاهش مي‌دهد. به همين دليل تجهيز سازمان به فرهنگ ميز كار مكانيزه، استفاده از شيوه فرآيندی در برخی زيرمجموعه‌های سازمانی با رعايت حداقل تغييرات ساختاری، بازنگری اطلاعات پايه و روش‌های اجرايي از مشخصههای راهكار متناسب با اين سطح است . اين راهكار قرابت زيادي با آن چه اصطلاحاٌ ERPI ناميده مي شود دارد و برای تمامی بنگاه‌های اقتصادی كه حركت تدريجي گذار از MIS به ERP را مدنظر دارند توصيه مي‌شود.
- سطح چهارم : استقرار راهكار (RayERP)
در اين سطح با توجه به آمادگی سازمانی، راهكار ERP متناسب با آن سازمان شناسايی و با مشاركت فعال متخصصان مجری و كارفرما و با توجه به اولويت‌های اجرايي سازمان متقاضي پياده‌سازی مي‌شود. راهكارERP مناسب به مفهوم استقرار نظام جامع اطلاعاتی و عملياتی ميباشد كه ضمن پوشش كامل حوزه‌های عملياتی و اطلاعاتی سازمان از ويژگي‌های توأم يكپارچگی، فرآيند مداری و انعطاف‌پذيری بالا در پذيرش تغييرات ساختاری و فرآيندی متناسب با تغييرات محيطی برخوردار است. سازمان‌ها، مؤسسات و واحدهای پيشاهنگ در كليه بخش‌ها كه از نظر سطح آمادگي سازمانی در سطوح دوم و سوم به سر می‌برند میتوانند در جهت نيل به مزيت نسبی و محوری اين راهكار را به كار برند.
- سطح پنجم : استقرار راهكار (RayBPMS)
راهكار RayBPMS شامل زيرساخت جامعی جهت شناسايی، تحليل، طراحی، اجرا، يکپارچه‌سازی و کنترل فرآيندهای مبتنی بر فرد و مبتنی بر سيستم در يك سازمان ميباشد. اين راهكار با مدل سازی، خودكارسازی، مديريت و بهينه‌سازی فرآيندهای کاری و همچنين برقراری ارتباط با ساير سيستم‌های فعال در سازمان، امكان دست‌يابی به حداکثر کارايی و اثربخشي سازمانی را فراهم مي‌سازد. استقرار اين راهكار مشتمل بر شناخت و مدلسازی فرآيندها، مديريت فرآيندها و فرم‌ها، مديريت قوانين کسب و کار، ارتباط ميان سيستم‌ها و افراد، کنترل و پايش فرآيندها و فعاليت‌ها ميباشد.