در اين سطح، سازمان با استقرار سيستم هاي عملياتي و اطلاعاتي مرتبط با حوزه اصلي فعاليتِ خود در رابطه با توليد كالا يا خدمات و هم چنين استقرار سيستم هاي پشتيبان حوزه مالي و اداري، امكان محاسبه و بازيابي اطلاعات بهاي تمام شده محصولات و خدمات خود را به صورت مرحله اي و نهايي فراهم مي سازد.
در اين سطح، سازمان با استقرار تدريجي كليه سيستم هاي عملياتي و اطلاعاتي حول چهار موجوديت اصلي نيروي انساني، ماشين آلات و تجهيزات، مواد و توليد و نهايتاٌ امور مالي و سپس سازمان دهي و استقرار سيستم هاي گزارش دهي به مديريت و نيز استقرار سيستم هاي پشتيبان تصميم گيري و تبادل اطلاعات با مديريت كلان سازمان، نظام اطلاعات مديريت را عمدتاٌ با حفظ ساختارهاي موجود سازماني خود ايجاد مي كند.
از آن جايي كه اتخاذ رويكرد ERP تغييري بنيادي در رويكرد مديريتي در خصوص استفاده از فناوري اطلاعات جهت اداره مناسب سازمان است، لذا در بسياري موارد اين تغيير روش شديد، شانس موفقيت پروژه را در صورت فقدان پيش نيازها به شدت كاهش مي دهد. به همين دليل تجهيز سازمان به فرهنگ ميز كار مكانيزه، استفاده از شيوه فرآيندي در برخي زيرمجموعه هاي سازماني با رعايت حداقل تغييرات ساختاري، بازنگري اطلاعات پايه و روش هاي اجرايي از مشخصه هاي راهكار متناسب با اين سطح است . اين راهكار قرابت زيادي با آن چه اصطلاحاٌ ERPI ناميده مي شود دارد و براي تمامي بنگاه هاي اقتصادي كه حركت تدريجي گذار از MIS به ERP را مدنظر دارند توصيه مي شود.
در اين سطح با توجه به آمادگي سازماني، راهكار ERP متناسب با آن سازمان شناسايي و با مشاركت فعال متخصصان مجري و كارفرما و با توجه به اولويت هاي اجرايي سازمان متقاضي پياده سازي مي شود. راهكارERP مناسب به مفهوم استقرار نظام جامع اطلاعاتي و عملياتي مي باشد كه ضمن پوشش كامل حوزه هاي عملياتي و اطلاعاتي سازمان از ويژگي هاي توأم يكپارچگي، فرآيند مداري و انعطاف پذيري بالا در پذيرش تغييرات ساختاري و فرآيندي متناسب با تغييرات محيطي برخوردار است. سازمان ها، مؤسسات و واحدهاي پيشاهنگ در كليه بخش ها كه از نظر سطح آمادگي سازماني در سطوح دوم و سوم به سر مي برند مي توانند در جهت نيل به مزيت نسبي و محوري اين راهكار را به كار برند.
راهكار RayBPMS شامل زيرساخت جامعي جهت شناسايي، تحليل، طراحي، اجرا، يکپارچه سازي و کنترل فرآيندهاي مبتني بر فرد و مبتني بر سيستم در يك سازمان مي باشد. اين راهكار با مدل سازي، خودكارسازي، مديريت و بهينه سازي فرآيندهاي کاري و همچنين برقراري ارتباط با ساير سيستم هاي فعال در سازمان، امكان دست يابي به حداکثر کارايي و اثربخشي سازماني را فراهم مي سازد. استقرار اين راهكار مشتمل بر شناخت و مدل سازي فرآيندها، مديريت فرآيندها و فرم ها، مديريت قوانين کسب و کار، ارتباط ميان سيستم ها و افراد، کنترل و پايش فرآيندها و فعاليت ها مي باشد.
